من آن شعلة خشم ايراني ام
پيام اميدي به ويراني ام
من از فصل يلداي يك قصه ام
دلم در وطن, غربت غصه ام
چون رود زلال, پرغريو و خروش
مهيبم چو سيلاب و گرداب جوش
من از فوجِ مرغانِ عاشقْ سرم
چو دريا دل و موجم و تندرم
من آنسوي آرامشم, سركشم
حريقِ گلو خفته ام, آتشم
سكوت سياه را من آتش زدم
سمندر وشان جان به آتش زدم
مقاوم, سر افرازم و پر اميد
شرف زاده, ايرانيِ روسپيد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر